Gastheren- en vrouwen proberen je steeds meer te verleiden om een verrassingsmenu te kiezen. Het liefst hebben ze dat je als gast de menukaart links laat liggen. Dat vind ik geen goede zet. De menukaart moet blijven! Zowel voor horeca ondernemers als gasten is de menukaart een ultiem communicatiemiddel.
Uit eten gaan is een feest. De voorpret begint al bij het uitzoeken en reserveren. Ik surf naar de websites en ga direct op zoek naar de kaart. Is deze makkelijk te vinden, uitnodigend en prikkelend? Dan ga ik overstag. Een actuele menukaart met korte omschrijvingen van de gerechten in correct Nederlands (zonder taalfouten) is een must . Storytelling over het bedrijf, de sfeer en vooral over de mensen die de gerechten koken en serveren, trekken mij over de streep.
Veilig gevoel
Als ik eenmaal in het restaurant van keuze aanschuif, wil ik graag die menukaart in handen krijgen. Hier komt psychologie om de hoek kijken. Als gast ben je wat onwennig in een onbekende omgeving en dan is het fijn als je letterlijk iets mag vasthouden. Dat geeft een veilig gevoel. Gastheer Harald Hovenkamp van sterrestaurant Kaatje bij de Sluis in Blokzijl gaat hier dieper op door in zijn boek over Modern Gastheerschap: ‘Je zegt, wat je denkt’.
Menukaart als communicatiemiddel
Via de menukaart kun je als gast kennismaken met het bedrijf. Tenminste, als het geen gortdroge opsomming is van gerechten. Ik kan genieten van vlotte, korte teksten over het bedrijf, de producten of een mooie quote. Hetzelfde geldt voor de wijnkaart. Dat moet geen encyclopedie zijn maar een overzichtelijke wijnlijst met korte proefnotities die ik snel scan. Als ondernemer heb je hier een mooi communicatiemiddel in handen. Gebruik het!
Gemiste kans
Steeds vaker kom ik echter gastheren en –vrouwen tegen die de kaart angstvallig in hun armen geklemd houden. Ze staan aan je tafel en ratelen uit hun hoofd een verhaaltje op. ‘Onze chef heeft fantastisch seizoensmenu waarmee hij je graag wil verrassen.’ Ze proberen je zo te verleiden om helemaal niet in de kaart te kijken. De wijnkaart wordt soms niet eens aangereikt. Een gemiste kans.
À la carte krimpt
Ik snap best dat restaurateurs op de verkoop van menu’s aansturen. Het is al jaren de trend dat het aantal gerechten op de à la carte kaart krimpt. Het is te bewerkelijk voor de keuken en niet rendabel om zoveel ingrediënten in huis te hebben. Ik heb daar niks op tegen. Maar schotel me die menu’s voor in pakkende teksten op de kaart. Dan heb ik toch het gevoel dat ik lekker zelf mag kiezen. Ook al weet ik dat via die kaart stiekem toch richting de menu’s wordt gestuurd.
Slaapverwekkend
Mijn tips voor horeca ondernemers: zet op die menukaart geen ellenlange opsommingen. Houd het kort. Originaliteit loont. ‘Een bedje van sla’ is slaapverwekkend. Houd het simpel. Leg duidelijk uit wat de gast kan verwachten. Bij ‘lamellen van prei’ weet ik niet wat ik ga eten maar bij gestoofde prei in kerriesaus wel. Voeg een welkomstwoord van de eigenaren of een korte toelichting van de chef op een gerecht toe. Gasten lezen graag persoonlijke verhalen. Bovendien is het onderscheidend. Prijs het menu letterlijk en figuurlijk op een aantrekkelijke wijze aan, op de kaart. Hoe je dat als horeca ondernemer doet, lees je in deze blog en in mijn boek Wat maak je me nu?!
Herinnering aan een mooie avond
Als die menukaarten eenmaal zijn uitgereikt, is er niks leuker dan samen met je tafelgenoten door die kaart te struinen. Je hebt meteen een gespreksonderwerp. Ondertussen verheug je je nog meer op wat er komen gaat. En als het een geslaagde avond is geweest, zetten we dat tegenwoordig op social media. Zelf vind ik het nog steeds veel leuker als ik een menukaart mee naar huis mag nemen. Als tastbare herinnering aan een mooie avond. Kortom: de menukaart moet blijven!
